درآمد دوش ترک نیم مستم از عطار نیشابوری غزل 478

1 درآمد دوش ترک نیم مستم به ترکی برد دین و دل ز دستم

2 دلم برخاست دینم رفت از دست کنون من بی دل و بی دین نشستم

3 چو آتش شیشه‌ای می پیشم آورد به شیشه توبهٔ سنگین شکستم

4 چو یک دردی به حلق من فرو رفت من از رد و قبول خلق رستم

5 ز مستی خرقه بر آتش نهادم میان گبرکان زنار بستم

6 چو عزم زهد کردم، کفر دیدم به صد مستی ز کفر و زهد جستم

7 پس از مستی عشقم گشت معلوم که نفس من بت و من بت پرستم

8 چه می‌پرسی مرا کز عشق چونی همی هستم چنان کز عشق هستم

9 چه دانم چون نه فانی‌ام نه باقی چه گویم چون نه هشیارم نه مستم

10 چو در لاکون افتادم چو عطار بلند کون بودم، کرد پستم