چشمم که بر روی تو فتاده از امیرخسرو دهلوی غزل 174

1 چشمم که بر روی تو فتاده ست بر آفت خود نظر نهاده ست

2 راهیست برای بردن جان ابروی کجت میان گشاده ست

3 خط تو درونه مرا سوخت شک نیست کز آفتاب زاده ست

4 زلفت سر و پا شکسته زانست کز سرو بلند او فتاده ست

5 انصاف من شکسته بستان زان طره که داد ظلم داده ست

6 گفتی ز لبم بنوش باده خون می نوشم، چه جای باده ست

7 خسرو ز تو بی قرار با تست دل را چه کنم که خود مراد است