1 زهی مستی من ز بادام مستش شکست دل از سنبل پرشکستش

2 فرو بسته کارم ز مشکین کمندش پراکنده حالم ز مرغول شستش

3 تنم موئی از سنبل لاله پوشش دلم رمزی از پستهٔ نیست هستش

4 خمیده قد چنبر از چین جعدش شکسته دلم بستهٔ زلف پستش

5 شب تیره دیدم چو رخشنده ماهش ز می مست و من فتنهٔ چشم مستش

6 چو شمعی فروزنده شمعی بپیشش چو گل‌دسته‌ئی دسته‌ای گل بدستش

7 قمر بندهٔ مهر تابنده بدرش حبش هندوی زنگی بت پرستش

8 چو بنشست گفتم که بنشیند آتش کنون فتنه برخاستست از نشستش

9 چو ریحان او دسته می‌بست خواجو دل خسته در زلف سرگشته بستش