مست من باز جدایی ز سر از امیرخسرو دهلوی غزل 705

1 مست من باز جدایی ز سر آغاز نهاد راه خلقی زد و تهمت به سر ناز نهاد

2 خلق دیوانه شد آن لحظه که از رعنایی کله کژ به سر سرو سرافراز نهاد

3 مست شد ده دل و در راه برآمد صد جان در خرامش چو برآورد قدم، باز نهاد

4 ای عفاالله ز پی کشتن ما در چشمت حسن خاصیت شمشیر سرانداز نهاد

5 ناله ام نیست خوش، اما ز نی سوخته پرس عشق ذوقی که درین نغمه ناساز نهاد

6 هر طرف سوخته ای چند به خاک افتاده است شمع خود سوزش پروانه چه آغاز نهاد؟

7 ای بسا خواجه مقامر که ز بعد مردن سر به شاگردی آن چشم دغاباز نهاد

8 بو که خسرو سخنی بشنود از تو هر شب زیر دیوار تو صد گوش به آواز نهاد