سرو من تا چو مه از خانه زین گشت بلند
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 سرو من تا چو مه از خانه زین گشت بلند آفتابی دگر از روی زمین گشت بلند
2 برحذر باش دلازان بت خونخواره که باز رنگش افروخت می و چین جبین گشت بلند
3 عاشق آنست که پروا نکند بد نامی در جهان نام زلیخا بهمین گشت بلند
4 منم آن صید که تا چشم فکندم به بتان هر طرف دست و کمانی ز کمین گشت بلند
5 اهلی از دار فنا سرنکشی چون منصور که مقام همه در عشق ازین گشت بلند
6 مستان محبت می عشق تو نهفتند بدمست تنگ حوصله چون شیشه عیان کرد
7 سر دهنت کس بیقین راه نبردست اهلی بگمان هم سخنی چند بیان کرد