غبار مشک می خیزد، ندانم تا چه باد است این؟
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 غبار مشک می خیزد، ندانم تا چه باد است این؟ سوار مست می آید، فساد است و فساد است این
2 به زلفش صد دل مظلوم در فریاد می بینم ندانم رشته ظلم است یا زنجیر داد است این!
3 منش گویم چنین مخرام کآه خلق بد باشد نصیحت می کنم، یارب، چه ترک خود مراد است این
4 بگفتم گریه را «باز ایست » آخر یک زمان، گفتا که جانان می رود بیرون، چه جای ایستاد است این
5 همه کس را ز یاد دوستان در دل نشاط آید مرا جان می رود بیرون، ندانم تا چه یاد است این؟
6 مبین عار، ار به گریه ریخت مردم دیده در پایت که از خون دلش پرورد و طفل خانه زاد است این
7 دلا، درمانده گشتی از خیال من هم از اول که او را جای می دادی، نمی گفتم فساد است این
8 به امید سلامی رفت روز عمر در کویش شبت خوش، خسروا، بگذر که وقت خیر باد است این