مطرب خوش نوای از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1105

1 مطرب خوش نوای رندانم ساقی بزم باده نوشانم

2 سخن عاشقان اگر خواهی بشنو از من که خوش همی خوانم

3 جام بر دست و مست و لایعقل گرد رندان مدام گردانم

4 بزم عشق است مجلس دائم روز و شب عاشق حریفانم

5 ساغر دُرد درد می نوشم به از این خود دوا نمی دانم

6 صورتم موج و معنیم بحر است ظاهراً این و باطناً آنم

7 می کشم خوان پادشاهانه نعمت الله رسید مهمانم