مشنو که از تو سلسله مو از اهلی شیرازی غزل 1101

1 مشنو که از تو سلسله مو در شکایتیم دیوانه ایم و با دل خود در حکایتیم

2 جان بر لبست و منتظر یک اشارتست موقوف یک نگاه تو ای بیعنایتیم

3 زین در نمیرویم بمیریم غایتش بنگر که در مقام وفا تا چه غایتیم

4 جان از وفا حمایت تیغت خرید باز تا زنده ایم بنده این یک حمایتیم

5 با غم خوشیم کز ستم بی نهایتت در کنج بیکران ز غم بی نهایتیم

6 در ظلمتی که خضر بامید میرود ما هم امیدوار ببرق هدایتیم

7 اهلی طمع بخرمن عالم نمیکنیم ما خوشه چین خرمن شاه ولایتیم