مرو زینسان که هر سو از امیرخسرو دهلوی غزل 430

1 مرو زینسان که هر سو جامه جان چاک خواهد شد جهانی در سر این غمزه بیباک خواهد شد

2 خدا را، زو نپرسی و مرا سوزی بجای او که کشته عالمی زان نرگس بیباک خواهد شد

3 روید، ای دوستان، هر جا که می باید، من و کویش که این تن خاک این جایست و اینجا خاک خواهد شد

4 تو میزن غمزه تا من می خورم خوش خوش سنان تو چه غم دارد ترا، گر سینه من چاک خواهد شد

5 زهی شادی که او آید، ببیند حال من، لیکن من این شادی نمی خواهم که او غمناک خواهد شد

6 بسوزم خویشتن از جور بخت بد، ولی ترسم که آتش سوخته از ننگ این خاشاک خواهد شد

7 مبین زین سو که جانم از خیال مهره چشمت چو گنجشک گروهه کرده در تاباک خواهد شد

8 خیال خط تو همراه جانم باشد آن روزی که نام من، ز لوح زندگانی پاک خواهد شد

9 ازان لب تلخ می گویی، مترس از خنده خسرو که هر زهری که می آید بر آن، تریاک خواهد شد