1 ماییم کافتاب غلام جمال ماست صد عید نو در ابروی همچون هلال ماست

2 روشن که می نماید از آیینه سپهر آن آفتاب نیست، خیال جمال ماست

3 تا چشم اختران نرسد در کمال ما چرخ کبود پرده عین الکمال ماست

4 در پیش ما بهای جهان است کنجدی آن نیست کنجد و اگر آن هست، خال ماست

5 از عشق ما کسی نزید وانکه می زید از کاهلی غمزه مردم شکال ماست

6 عاشق کشیم و سایه رحمت نیفگنیم کاین مرحمت به مذهب خوبان وبال ماست

7 عشاق پیش ما دو جهان می کشند، لیک این پیشکش چه در خور عز و جلال ماست

8 آن عاشقی که گشت گم اندر خیال او او خود نماند، وانکه بود هم خیال ماست

9 خاک تنی که پخته شد از سوز ما، درو هم خون او خوریم چو می، کان سفال ماست

10 پامال گشت در ره ما خسرو و دیت او را همین بس است که او پایمال ماست