مائیم ایاز و یار از شاه نعمت‌الله ولی غزل 683

1 مائیم ایاز و یار محمود مائیم عباد و دوست معبود

2 دل ذره و مهر یار خورشید عشق آتش و جان عاشقان عود

3 چون سایه مرا ز خاک برداشت مهرش چو جمال خویش بنمود

4 بربست زبان ما به حیرت چون پرده ز روی کار بگشود

5 جز جود وجود مطلق حق در دار وجود نیست موجود

6 یک جرعه ز دُرد درد ساقی خوردیم چنان که بود مقصود

7 مستیم چو سید از می عشق آسوده شده ز بود و نابود