می فراوان است از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1372

1 می فراوان است اینجا جام کو دُرد و دردش هست درد آشام کو

2 ای که می گوئی دمی آرام گیر با چنین دردی مرا آرام کو

3 گر نشان و نام می جوئی مجو در عدم ما را نشان و نام کو

4 زلف و خالش مرغ دلها صید کرد خوبتر زان دانه و آن دام کو

5 جام می در دور می گردد مدام عشق را آغاز یا انجام کو

6 شمس تبریزی ز مصر آمد برون آفتابی آن چنان در شام کو

7 نعمت الله مست و جام می به دست همچو او رندی درین ایام کو