1 باشد به مثل گر حاتم طی آن طبع که سرکشست کی گیرد کی
2 هرگاه که ابر کرمش ریزش کرد بنگر که چگونه می جهد برق ازوی
1 من کرده ام از هر مژده یی دریایی او ساخته بزم غیر را مأوایی
2 از بخت بد من است این ورنه کسی طوفان جائی ندید و دریا جایی
1 گذشت آن که روی لاله خیمه بر گلزار شکوفه بر فلک افکند از طرب دستار
2 گذشت آن که چنان گرم بود مجمر باغ که سوختی شررش چون سپند جان هزار
1 تا کی کنی آزار من زار شکسته آزردگی ای هست در آزار شکسته
2 بیهوده چه رنجم که زمن زود گذشتی زودی گذرند از بر دیوار شکسته