ماولی پرور عدو کاهیم از اثیر اخسیکتی قصیده 85

1 ماولی پرور عدو کاهیم تاج بخش عجم عربشاهیم

2 آسمان آن دهد که ما جوئیم روزگار آن کند که ما خواهیم

3 در سماع آمده است کوش صدف تا به صیت کرم در افواهیم

4 ز سبل فارغ است دیده چرخ تا بگوهر جمال اشباهیم

5 رونق صف آفرینش را تیغ خورشید و درقه ماهیم

6 مصطفی ص جد و مرتضی پدریم زان فلک بنده و جهان داهیم

7 درة العقد این سپه شکنیم قرة العین آن شهنشاهیم

8 گرچه دشمن زر تُنک مایه است ما خلاص عیار آن کاهیم

9 فال را بر زبان دوست زنیم رغم را در دل عدو آهیم

10 خاتم ملک را بماست فروغ که ز رفعت کمینه درگاهیم

11 رشته پای بند سلطنتیم کوری خصم دانه یکتاهیم

12 نگسلد چرخ پیرمان از بیخ که دو شاخیم و هر دو بر ماهیم

13 تا کند عدل پای رفق دراز ز آنچه ظلم است دست کوتاهیم

14 در ضمیر شب ازل سری است گفت آن را دم سحرگاهیم

15 فتنه گر خرمنی زند چو قمر آتش و باد و دانه و کاهیم

16 به سخن رخت عیب جسته زبیم که رصد دار آن سر راهیم

17 بار آخسیکتی بضاعت ماست که از آن سود و مایه آگاهیم

18 در جهان جلال چون خورشید مدد سال و مادت ماهیم

19 ملک را آبروی باد از ما که به تیغ آن زهاب را چاهیم

20 به هلال ار فروتنی بخشیم قیمت اختران نمی گاهیم