مرد از راه شکست خود به عزت از واعظ قزوینی غزل 275

1 مرد از راه شکست خود به عزت می‌رسد سنگ تا مینا نگردد، کی به قیمت می‌رسد

2 روزن فانوس را مانَد حسودِ تنگ‌چشم هرکه را سوزد چراغ، او را کدورت می‌رسد

3 بر سر درویشی خود لرزدم دل همچو بید از عزیزان هرکه را بینم به دولت می‌رسد

4 می‌برد هرکس به قدر همت از وی بهره‌ای آگهان را از جهان سفله عبرت می‌رسد

5 ای گل عشرت که گستردی بساط خرمی اینک اینک صرصر آه ندامت می‌رسد

6 گفت و گوی قسمت از ما بندگان بی‌نسبت است از جهان واعظ به درویشان فراغت می‌رسد