نظری به کار من کن که ز از عطار نیشابوری غزل 524

1 نظری به کار من کن که ز دست رفت کارم به کسم مکن حواله که به جز تو کس ندارم

2 منم و هزار حسرت که در آرزوی رویت همه عمر من برفت و بنرفت هیچ کارم

3 اگر به دستگیری بپذیری اینت منت واگر نه رستخیزی ز همه جهان برآرم

4 چه کمی درآید آخر به شرابخانهٔ تو اگر از شراب وصلت ببری ز سر خمارم

5 چو نیم سزای شادی ز خودم مدار بی غم که درین چنین مقامی غم توست غمگسارم

6 ز غم تو همچو شمعم که چو شمع در غم تو چو نفس زنم بسوزم چو بخندم اشکبارم

7 چو زکار شد زبانم بروم به پیش خلقی غم تو به خون دیده همه بر رخم نگارم

8 ز توام من آنچه هستم که تو گرنه‌ای نیم من که تویی که آفتابی و منم که ذره‌وارم

9 اگر از تو جان عطار اثر کمال یابد منم آنکه از دو عالم به کمال اختیارم