با همه شاد و ملول از من بیچاره از اهلی شیرازی غزل 656

1 با همه شاد و ملول از من بیچاره شود بیم آنست کزین غصه دلم پاره شود

2 آنکه ناشسته لب از شیر چنین میکشدم وای بر جان من آنروز که میخواره شود

3 غم جان نیست مرا گر کشد از خوی بدم جان فدایش غم از آنستکه خو کاره شود

4 تا کی آن زلف سیه دل که پریشان بادا عاشق سوخته را مانع نظاره شود

5 از گرفتاری اهلی چه ملول است ایکاش یک اشارت کند از غمزه و آواره شود