مجنون که ز بیم طعنه از از اهلی شیرازی رباعی 54

1 مجنون که ز بیم طعنه از خلق جداست حال که بود میانه او و خداست

2 رسوایی او ز چشم خلق است نهان رسوایی من میانه خلق بلاست