مگرد ای پسر از ادیب الممالک فراهانی مقطع 77

1 ایا نگار دل آویز ترک شهرآشوب که هم ضیأعیونی و هم حیات قلوب

2 شنیده بودم از بخردان و دانایان که ناگزیر ز خوی بداست صورت خوب

1 چو بخت خفت و قضا چیره تیره شد اختر زبون و زرد شود آب فضل و برگ هنر

2 همی گذارد دانا برون ز حکمت پای همی فرازد عاقل جدا ز فکرت سر

1 درد پا مربنده ات را ساخت بیحال ای وزیر گوشمالم داد و از غم کرد پامال ای وزیر

2 پیکرم از بهر مشق این طبیبان شد چو آن لوح سیمین کز برای مشق اطفال ای وزیر