خوش آنکه تو بازآیی و من از اهلی شیرازی غزل 987

1 خوش آنکه تو بازآیی و من پای تو بوسم در سجده فتم خاک قدمهای تو بوسم

2 هر جا که تو روزی نفسی جای گرفتی آنجا روم و گریه کنان جای تو بوسم

3 در باغ روم بیتو و هر سرو که بینم پایش بهوای قد و بالای تو بوسم

4 روی تو تصور کنم و لاله و گل را از حسرت رخسار دلارای تو بوسم

5 در خاک کشی آن سر زلف و من محروم خاک از هوس زلف سمن سای تو بوسم

6 از مهر تو ای یوسف جان بهره ندارم گر پای حریفان نه بسودای تو بوسم

7 هرجا که غزالیست چو مجنون سر و چشمش از آرزوی نرگس شهلای تو بوسم

8 خواهم که شوی مست شکر خواب صبوحی در خواب مگر لعل شکر خای تو بوسم

9 من اهلی درویش تو ایشاه بتانم دستی که ببوسم به تمنای تو بوسم