عاشق رندی که او از شاه نعمت‌الله ولی غزل 177

1 عاشق رندی که او همدرد ماست جام دُرد درد او ما را دواست

2 هر که او از خویش بیگانه بود گو بیا اینجا که با ما آشناست

3 ساقی مستیم و جام می به دست می پرست رند سرمستی کجاست

4 موج بحر ماست دریای محیط حوض کوثر جرعه ای از جام ماست

5 نالهٔ نی بشنو ای جان عزیز بینوایان را نوائی بی نواست

6 در خرابات فنا دارم مقام خوش مقامی این سر دار بقاست

7 عاشقان در عشق گر کشته شوند نعمت الله کشتگان را خونبهاست