عشق را بی‌خویشتن باید از عطار نیشابوری غزل 648

1 عشق را بی‌خویشتن باید شدن نفس خود را راهزن باید شدن

2 بت بود در راه او هرچه آن نه اوست در ره او بت‌شکن باید شدن

3 زلف جانان را شکن بیش از حد است کافر یک یک شکن باید شدن

4 تو بدو نزدیک نزدیکی ولیک دور دور از خویشتن باید شدن

5 در نگنجد ما و من در راه او در رهش بی ما و من باید شدن

6 دوست چون هرگز نیاید در وطن عاشقان را بی وطن باید شدن

7 در ره او بر امید وصل او خاک راه تن به تن باید شدن

8 همچو لاله غرقه در خون جگر زنده در زیر کفن باید شدن

9 در ره او چون دویی را راه نیست با یکی در پیرهن باید شدن

10 پس چو عطار اندر آفاق جهان پاکباز انجمن باید شدن