عشق آمد که بلا از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1041

1 عشق آمد که بلا آوردم این بلا بهر شما آوردم

2 دردمندی گه دوا می جوید دُرد درد است دوا آوردم

3 عشق گوید که منم محرم راز خبر سر خدا آوردم

4 عشق شاهست و منم بندهٔ او خدمتش نیک به جا آوردم

5 عمر جاوید به من او بخشید ورنه من خود ز کجا آوردم

6 سر خود در هوس دار بقا بر سر دار فنا آوردم

7 نعمت الله به همه بخشیدم بینوا را به نوا آوردم