1 عشق اگر چه نشان بخت بد است نزد عاشق سعادت ابد است

2 هر که جوید مرادی از معشوق گویی او عاشق مرا خود است

3 گر چه صد روز نیک عاشق راست بهر این روز اسیر روز بد است

4 دیگران بهر تو چرا میرند؟ مردنم این که اندرین حسد است

5 صوفی ما که مست می زده است جرم بر ساقیان سرو قد است

6 همه عیب است باده و هنرش شستن ما ز مایه خرد است

7 پرسیم توبه شد ز می خسرو شد، ولی آرزو یکی به صد است