به از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1735

1 به گوش من برسانید هجر تلخ پیام که خواب شیرین بر عاشقان شده‌ست حرام

2 بکرد بر خور و بر خواب چارتکبیری هر آن کسی که بر او کرد عشق نیم سلام

3 به من نگر که بدیدم هزار آزادی چو عشق را دل و جانم کنیزک است و غلام

4 عظیم نور قدیم است عشق پیش خواص اگر چه صورت و شهوت بود به پیش عوام

5 دلم چو زخم نیابد رود که توبه کند مخند بر من و بر خود کدام توبه کدام

6 زهی گناه که کفر است توبه کردن از او نه پس طریق گریز و نه پیش جای مقام

7 به چار مذهب خونش حلال و ریختنی از آنک عشق نریزد به غیر خون کرام

8 بکش مرا که چو کشتی به عشق زنده شدم خموش کردم و مردم تمام گشت کلام