1 لبالب کن قدح ساقی که مستم به می ده جملگی اسباب هستم

2 مرا کن سرخ رو از جرعه خویش چه میرانی که پیشت خاک بستم؟

3 اگر اصحاب عشرت می پرستند بیا ساقی که من ساقی پرستم

4 مرا گویند، در مستی چه دیدی؟ که می گویی دل اندر باده بستم

5 تعالی الله، ازین بهتر چه باشد؟ که از ننگ وجود خود برستم

6 حد مستی من، ای تیغ، زن، زانک نه من از می، ز روی خوب مستم

7 مرا گویی که از کی باز مستی؟ از آن روزی که با خسرو نشستم