1 مرا تا با تو افتاده ست پیوند نه در گوشم نصیحت رفت و نه پند

2 دل من می جهد هر لحظه از جای به دیدارت چنانم آرزومند

3 ندارم صبر، اگر باور نداری بگیر، اینک بیا، دستم به سوگند

4 که نی رسم محبت من نهادم که رفته ست اول این حکم از خداوند

5 زبام آسمان فراش فطرت برآمد، زیر پا این طشت افگند

6 دلم خون است از شوق وصالت چو مادر در فراق کشته فرزند

7 هزاران چشمه از چشمم روان است که سنگین تر غمی دارم ز الوند

8 نباشد جان مشتاقان بیدل ز جانان بیش ازین مهجور و خرسند

9 برو این خسرو بیجان دل زار تن بیچاره بیجان بیش مپسند