همچو رخسار تو در عالم از اهلی شیرازی غزل 1212

1 همچو رخسار تو در عالم گلی بیخار کو همچو قدت سرونازی نازنین رفتار کو

2 ای چو گل در پرده ما را قوت صبر از کجا ور گشایی پرده از رخ طاقت دیدار کو

3 زاهدان بیخبر منصور را بردار عشق سنگباران میکنند اما کسی بردار کو

4 در شب تاریک خورشیدست شمع روی تو بهر بیداران ولیکن دیده بیدار کو

5 من که از سودای زلفت کافری دیوانه ام عارم از زنجیر آید حلقه زناز کو

6 سرو من گر نسبت قدت به نیشکر کنند نیشکر را در زبان شیرینی گفتار کو

7 اهلی از بیداد خوبان چند میگویی سخن سودت ای بسیار گو زین گفتن بسیار کو