نور با نور خوش در آویزد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 نور با نور خوش در آویزد آب با آب خوش درآمیزد
2 موج با بحر چون یگانه شود این دوئی از میانه برخیزد
3 چشم مستش که فتنه انگیز است هر زمان فتنه ای برانگیزد
4 مژهٔ شعر تیز من شب و روز خاک درگاه یار می بیزد
5 عقل با عشق گفتگو نکند بنده با پادشاه نستیزد
6 ساقی مست هر نفس جامی گیرد و بر سرم فرو ریزد
7 سیدم زلف را چو بگشاید عالمی دل در او درآویزد
ادامه توضیحات شاعر