1 ترک من دی سخن به ره می‌گفت هرکه رویش بدید، مه می‌گفت

2 او همی‌رفت و خلق در عقبش وحده لاشریک له می‌گفت

3 دل به صد حیله می‌گریخت ز عشق دل سخن از درون چه می‌گفت

4 غلغلی می‌شنیدم از دهنش دیده از خویش صد گنه می‌گفت

5 دل خطش را زوال جان می‌خواند نیم‌شب را زوالگه می‌گفت

6 گفتمش تیر می‌زنی بر دل خنده می‌زد به ناز و نه می‌گفت

7 خسرو از دور همچو مدهوشان نظری می‌فگند و وه می‌گفت