شاهان اگر بصحبت رندان از اهلی شیرازی غزل 430

1 شاهان اگر بصحبت رندان نظر کنند شاید که نازو سروری از سر بدر کنند

2 با دشمنان عتاب بود مصلحت ولی با دوستان بچشم عنایت نظر کنند

3 خون دلم چنین که دو لعل تو میخورند دل رفت و رخنه عاقبتم در جگر کنند

4 مارا بهشت صحبت پیرست و جام می طفلان راه میل به شیر و شکر کنند

5 اهلی مگوی شرح غم خود به گلرخان ایشان کجا تحمل این درد سر کنند

6 اهلی برید دل ز طمع ای شکر لبان از جان گذشت و آنچه مراد شماست کرد