1 خسروا کرده فلک خوار و زبونم چندان که برون آمدن از خانه ندانم هرگز

2 خاک در دیده ام افشانده حوادث آنسان که بجز اشک بصر زو نفشانم هرگز

3 ور ازین سخت ترم چرخ گلو بفشارد راز دل در بر دونان نتوانم هرگز

4 جان دهم پیش تو کم خواجه والا گهری غیری ار جان دهدم می نستانم هرگز

5 تو خداوند و ولینعمت و مولای منی غیر ذکر تو به لب قصه نرانم هرگز

6 سالها زیر درخت کرمت زیسته ام دامن فضل تو از کف نرهانم هرگز

7 نوعروسی که درین حجله پی مدح تو رفت پیش اغیار مر او را ننشانم هرگز

8 شرح غم با تو کنم گوش دهی یا ندهی جز تو با هیچکس این قصه نخوانم هرگز