خواجه آمد سرای از شاه نعمت‌الله ولی غزل 183

1 خواجه آمد سرای خود آراست رفت و منزل به دیگری پیراست

2 بنده بی خواجه ماند سر گردان در به در می دود که خواجه کجاست

3 خواجه همچون خیال آمد و شد نیک و بد از نشان او برخواست

4 معتبر بود اعتبار نماند عبرتی گیرد آنکه او بیناست

5 بود خواجه حباب بحر محیط گرچه جامش شکست آب به جاست

6 هر که با ما نشست در دریا نزد ما آبروی ما از ماست

7 این و آن جفت یکدیگر باشند نعمت الله از همه یکتاست