خرامنده سروی به رخ گلستانی از خواجوی کرمانی غزل 887

1 خرامنده سروی به رخ گلستانی فروزنده ماهی به لب دلستانی

2 بهشتی به رخسار و در حسن حوری جهانی به خوبی و در لطف جانی

3 نه حور بهشت از طراوت بهشتی نه سرو روان از لطافت روانی

4 به بالا بلندی به یاقوت قندی به گیسو کمندی به ابرو کمانی

5 ز مشک ختن بر عذارش غباری ز شعر سیه بر رخش طیلسانی

6 در آشفتگی زلفش آشوب شهری لبش در شکر خنده شور جهانی

7 به هنگام دل بردن آن چشم جادو توانائی و خفته چون ناتوانی

8 چو هندو سر زلفش آتش نشینی چو کوثر لب لعلش آتش نشانی

9 سفر کرد خواجو ز درد جدائی فرو خواند بر دوستان داستانی