1 جان سرانگشت آن نگارین دید عقل انگشت خویشتن بگزید

2 باد بویش به بوستان آورد غنچه بر خویش پیرهن بدرید

3 هر شبی در هوای لعل لبش ما و چشم سرشک و مروارید

4 عاشقان جان نثار او کردند زلف هندوش یک به یک برچید

5 عالمی در غم لبش بودند هیچکس طعم آن شکر نچشید

6 هر کس از وی حکایتی گفتند کس به کنه کمال او نرسید

7 هر دلی از کمند عشق بجست باز زلفش به دام عشق کشید

8 هر که در قید عشق شد مجنون تا قیامت ز بند او نرهید

9 همچو خسرو بسوخت از رخ او هر که آن شیوه و شمایل دید