ای جان من به یاد لبت تشنه از خواجوی کرمانی غزل 42

1 ای جان من به یاد لبت تشنه بر شراب هر دم بجام لعل لبت تشنه‌تر شراب

2 در ده قدح که مردم چشمم نشسته است در آرزوی نرگس مست تو در شراب

3 ما را ز جام باده لعلت گریز نیست آری مراد مست نباشد مگر شراب

4 بر من بخاک پات که مانند آتشست گر آب میخورم بهوایت وگر شراب

5 هر دم که در دلم گذرد نیش غمزه‌ات گردد ز غصه بردل من نیشتر شراب

6 در گردش آرم جام طرب تا مرا دمی از گردش زمانه کند بیخبر شراب

7 هر دم بروی زرد فرو ریزدم سرشک چشمم نگر که میدهد از جام زر شراب

8 خواجو ز بسکه جام میش یاد میکنی در جان می پرست تو کردست اثر شراب

9 بازا بغربت از می و مستی که نزد عقل بر خستگان غریب بود در سفر شراب