جنت المأوای ما از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1424

1 جنت المأوای ما خلوتسرای میکده جان سرمست خراباتی فدای میکده

2 در هوای میکده بر باد خواهم داد دل هر که را جانی است باشد در هوای میکده

3 همدم میر خراباتیم و با رندان حریف پادشاه عالمیم اما گدای میکده

4 عاشق و مستم برو ای عاقل خلوت نشین صومعه هرگز ندارم من به جای میکده

5 صاف درمان است ما را دُرد درد عشق او هر کرا دردیست باشد در هوای میکده

6 در سر بازار سودا مایه و سود دکان هرچه حاصل کرده ام دادم برای میکده

7 نالهٔ دلسوز سید مطرب عشاق ماست می نوازد ساز جانها از نوای میکده