جانا ز فراق تو این محنت از عطار نیشابوری غزل 790

1 جانا ز فراق تو این محنت جان تا کی دل در غم عشق تو رسوای جهان تا کی

2 چون جان و دلم خون شد در درد فراق تو بر بوی وصال تو دل بر سر جان تا کی

3 نامد گه آن آخر کز پرده برون آیی آن روی بدان خوبی در پرده نهان تا کی

4 در آرزوی رویت ای آرزوی جانم دل نوحه کنان تا چند، جان نعره‌زنان تا کی

5 بشکن به سر زلفت این بند گران از دل بر پای دل مسکین این بند گران تا کی

6 دل بردن مشتاقان از غیرت خود تا چند خون خوردن و خاموشی زین دلشدگان تا کی

7 ای پیر مناجاتی در میکده رو بنشین درباز دو عالم را این سود و زیان تا کی

8 اندر حرم معنی از کس نخرند دعوی پس خرقه بر آتش نه زین مدعیان تا کی

9 گر طالب دلداری از کون و مکان بگذر هست او ز مکان برتر از کون و مکان تا کی

10 گر عاشق دلداری ور سوختهٔ یاری بی نام و نشان می‌رو زین نام و نشان تا کی

11 گفتی به امید تو بارت بکشم از جان پس بارکش ار مردی این بانگ و فغان تا کی

12 عطار همی بیند کز بار غم عشقش عمر ابدی یابد عمر گذران تا کی