جانا دلم ببردی و جانم از عطار نیشابوری غزل 753

1 جانا دلم ببردی و جانم بسوختی گفتم بنالم از تو زبانم بسوختی

2 اول به وصل خویش بسی وعده دادیم واخر چو شمع در غم آنم بسوختی

3 چون شمع نیم کشته و آورده جان به لب در انتظار وصل چنانم بسوختی

4 کس نیست کز خروش منش نیست آگهی آگاه نیستی که چه سانم بسوختی

5 جانم بسوخت بر من مسکین دلت نسوخت آخر دلت نسوخت که جانم بسوختی

6 تا پادشا گشتی بر دیده و دلم اینم به باد دادی و آنم بسوختی

7 گفتم که از غمان تو آهی برآورم آن آه در درون دهانم بسوختی

8 گفتی که با تو سازم و پیدا شوم تو را پیدا نیامدی و نهانم بسوختی

9 یکدم بساز با دل عطار و بیش ازین آتش مزن که عقل و روانم بسوختی