جانا بیار از جلال الدین محمد مولوی غزل 2050

1 از علی آموز اخلاص عمل شیر حق را دان مطهر از دغل

2 در غزا بر پهلوانی دست یافت زود شمشیری بر آورد و شتافت

1 گفت امیر المؤمنین با آن جوان که به هنگام نبرد ای پهلوان

2 چون خدو انداختی در روی من نفس جنبید و تبه شد خوی من

1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند

2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند

1 دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

2 در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو

2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو