جانا، همه آیت نکوئی از اثیر اخسیکتی غزل 173

1 جانا، همه آیت نکوئی درشان تو آمده است گوئی

2 یک گل چو رخت بدست ناید گر در چمن جهان بجوئی

3 حسنت ببرد زبان سوسن گر لاف زند بتازه روئی

4 دارم طمع وفا ز تو نه کاین قاعده نیست در نکوئی

5 گوئی بگشم تو را نگشتی لیکن چه کنی که این نگوئی

6 روزی دو، اثیر را امان ده کان غمزه عاشق است گوئی