جمشید بنده در دولتسرای از خواجوی کرمانی غزل 84

1 جمشید بنده در دولتسرای ماست خورشید شمسهٔ حرم کبریای ماست

2 جعد عروس ماهرخ حجلهٔ ظفر گیسوی پرچم علم سدره‌سای ماست

3 آن اطلس سیه که شب تار نام اوست تاری ز پردهٔ در خلوتسرای ماست

4 کیوان که هست برهمن دیر شش دری با آن علو مرتبه مامور رای ماست

5 گر زیر دست ما بود آفاق دور نیست کافلاک را چو درنگری زیر پای ماست

6 بنمای ملکتی که نباشد خلل‌پذیر ور زانک هست مملکت دیرپای ماست

7 تا چتر ما همای هوای ممالکست فر همای سایهٔ پر همای ماست

8 ما تاج تارک خلفای زمانه‌ایم وآئینهٔ جمال خلافت لقای ماست

9 خورشید آتشین رخ گیتی فروز چرخ عکسی ز جام خاطر گیتی نمای ماست

10 خواجو سزد که بندهٔ درگاه ما بود چون شاه هفت کشور گردون گدای ماست