من بهر تو به دیده و از امیرخسرو دهلوی غزل 1747

1 من بهر تو به دیده و دل خانه ساخته از من تو خویش را ز چه بیگانه ساخته

2 شانه چرا به مو رسدت، وه که اره باد بر فرق آنکه بهر تو این شانه ساخته

3 ماییم رخنه کرده دل از بهر نیکوان مسجد خراب کرده و بتخانه ساخته

4 من چون زیم که مهد تو در خانه و برون سنگ ملامتم سگ دیوانه ساخته

5 آتش خور است مرغ دلم، خوش پرنده ایست کایزد به فضل قوت وی این دانه ساخته

6 یاران که در فسانه راحت کنند خواب بیخوابی مرا همه افسانه ساخته

7 چون ناله شبانه عاشق کشیدنیست مطرب که صد ترانه مستانه ساخته

8 مردم چو بیوفاست هه آهوان دشت آرامگاه خویش به ویرانه ساخته

9 خسرو به عشوه تو زبون گشت عاقبت خود را اگر چه عاقل و فرزانه ساخته