تا کعبه با خیال تو همدوش از واعظ قزوینی غزل 466

1 تا کعبه با خیال تو همدوش رفته ام این راه را تمام بآغوش رفته ام

2 دور و دراز شد سفر بیخودی مرا گویا ببوی زلف تو از هوش رفته ام

3 در حیرتم که با همه بیقوتی چه سان از یادت ای نگار قصب پوش رفته ام؟!

4 نازش ز چین جبهه برویم کشیده تیغ تا چون خطش بسیر بنا گوش رفته ام

5 واعظ بمجلسی که در آن بوده حرف دوست خود را ز شوق کرده فراموش رفته ام