این ز تو شایان از ادیب الممالک فراهانی مقطع 102

1 این نبینی که چو هنگام بهار آید شاخ خرم شود و غنچه ببار آید

2 نک بهار آمد و خندید گل سوری که بخندد گل سوری چو بهار آید

1 فضا و ساحت عدلیه یارب از چپ و راست تهی ز مردم دیندار و دین پرست چراست

2 بنای کژ نشود راست گفته اند ولیک بدست کژ منشان این بنای کژ شده راست

1 ز بسکه از دل مردم همی برآید دود سیه شده است رخ مه بر آسمان کبود

2 ازین وزیر که شاه اختیار کرده نهاد اساس سلطنتش از فراز رو بفرود