نازکتر از گل است بسی طبع از اهلی شیرازی غزل 1210

1 نازکتر از گل است بسی طبع و خوی تو آواز چون بلند کند کس بروی تو

2 یاران حریف جام وصال تو ای گلند من عندلیب مستم و قانع ببوی تو

3 ای آب خضر ماهی لب تشنه توام دریاب اگرنه میکشدم آرزوی تو

4 کس درنیافت مستی و هشیاری ترا از چشم فتنه ساز و لب عشوه جوی تو

5 چون مرغ نیم بسمل از آن میطپم بخاک کافتد مگر سرم دم آخر بسوی تو

6 عشقت گسست رشته جان آنچنانکه باز پیوند زندگی نشود جز بموی تو

7 اهلی مگر بشربت مرگ از دلت رود زهری که ریخت هجر بتان در گلوی تو