ار شیخ صومعه ست وگر رندِ از خیالی بخارایی غزل 25

1 ار شیخ صومعه ست وگر رندِ دیرِ توست وِرد زبان پیر و جوان ذکر خیرِ توست

2 تا غیرت جمال تو در پرده رخ نمود بر دوختیم چشم دل از هرچه غیرِ توست

3 اسرار جلوه گاه جمال از کلیم پرس یعنی نوای طور زدن طور طیرِ توست

4 ای دل طواف کعبهٔ کویش مده ز دست کز دیر باز آن سرِ کو جای سیرِ توست

5 گه گه بگیر دست خیالی به ساغری کاو نیز دیر شد که ز رندان دیرِ توست