منم آن گبر دیرینه که از عطار نیشابوری غزل 493

1 منم آن گبر دیرینه که بتخانه بنا کردم شدم بر بام بتخانه درین عالم ندا کردم

2 صلای کفر در دادم شما را ای مسلمانان که من آن کهنه بت‌ها را دگر باره جلا کردم

3 از آن مادر که من زادم، دگر باره شدم جفتش از آنم گبر می خوانند که با مادر زنا کردم

4 به بکری زادم از مادر از آن عیسیم می‌خوانند که من این شیر مادر را دگر باره غذا کردم

5 اگر عطار مسکین را درین گبری بسوزانند گوا باشید ای مردان که من خود را فنا کردم