روز طرب است از جلال الدین محمد مولوی غزل 2744

1 روز طرب است و سال شادی کامروز به کوی ما فتادی

2 تاریکی غم تمام برخاست چون شمع در این میان نهادی

3 اندیشه و غم چه پای دارد با آن قدح وفا که دادی

4 ای باده تو از کدام مشکی وی مه به کدام ماه زادی

5 مستی و خوشی و شادکامی سلطان دلی و کیقبادی

6 و آن عقل که کدخدای غم بود از ما ستدی به اوستادی

7 شاباش که پای غم ببستی صد گونه در طرب گشادی