نیست در صحرا پی آهو که هر از اهلی شیرازی غزل 165

1 دل زنده شوم چون نگرم سیم تنان را جان تازه کند دیدن بت برهمنان را

2 عاشق که در آتش نرود چون زن هندو نامش ننهی مرد که ننگ است زنان را

1 ما چنین بیخود اگر یار رسد بر سر ما که خبر می دهد ار دل نطپد در بر ما؟

2 لحظه ای باش که از شوق تو آییم بهوش گر پی پرسش ما آمده یی بر سر ما

1 پای‌بوس آن بت سنگین‌دل یاقوت‌لب آرزو دارم شبی تا روز و روزی تا به شب

2 مردم از شوق لبش تا کی ادب دارم نگاه می‌روم گستاخ پیش و می‌کنم ترک ادب